03 febrúar 2006

Óli garlakarl


Mikið er ég stoltur af landsliðinu í handbolta.Þeir spiluðu með hjartanu allan tímann, en það kom þó í bakið á þeim að það vantaði ofurlítið upp á breiddina.Landsliðið má einfaldlega ekki við neinum meiðslum í þeim 10-11 manna kjarna sem spila mest.Það er bara svo einfalt.Yndislegt að sjá Óla Stefáns setja upp hverja flugeldasýninguna af annarri og njóta þess í botn.Hann er göldröttur drengurinn og vona ég að hann eigi eftir nokkur ár eftir með landsliðinu.Okkur ber líka að vera þakklát Viggó þjálfara sem lætur þá spila gríðarlega skemmtilegan handbolta.Held samt að það sé kominn tími á að æfa upp almennilega markverði frá grunni upp á framtíðina.

0 Comments:

Skrifa ummæli

<< Home